De osteopathie vindt zijn oorsprong in de vorige eeuw en is ontwikkeld door de Amerikaanse arts Andrew T. Still (1828-1917). Hij combineerde zijn medische kennis met zijn eigen, nieuwe inzichten. Zo kwam hij tot het inzicht dat alle lichaamsweefsels een zekere mate van beweging behoren te vertonen en dat verlies van deze beweeglijkheid een nadelige invloed heeft op de gezondheid.
Hij ontwikkelde een manier om met zijn handen weefsels met verminderde beweeglijkheid in het lichaam te kunnen opsporen. Met speciale handelingen herstelde hij de beweeglijkheid, om zo een genezend effect op het lichaam uit te oefenen.
Deze behandelwijze was toen al en is nu nog steeds revolutionair omdat het lichaam op ogenschijnlijk eenvoudige en subtiele wijze wordt aangezet tot zelfgenezing.
Inmiddels is osteopathie in de V.S. sinds 1966 wettelijk erkend en geïntegreerd in de reguliere medische opleiding.
In Europa heeft de osteopathie in de jaren '50 vaste grond aan de voeten gekregen. De osteopathie in Europa vormt een zelfstandige tak van geneeskunde, die zich richt op functionele stoornissen van alle weefsels.
A.T. Still with students